[Allahu Əkbər, Allahu Əkbər, Allahu Əkbər. Subhanəl-ləzi səxxara lənə həzə və mə kunnə ləhu muqrinin. Və innə ilə Rabbinə ləmunqalibun. Alla­hummə in­nə nəs­’əlukə fi səfərinə həzə əl-birra vət-təqva, və minəl aməli mə tərda. Allahum­mə həvvin aleynə səfəranə həzə vətvi an­nə bu’dəhu. Allahummə əntəs-sahibu fis-səfəri vəl-xaliyfətu fil-əhli. Allahummə inniy əuzu bikə min və’sais-səfəri və kə­a­bətil-mənzari və suil-munqaləbi fil-mali vəl-əhl]

«Allah ən Böyükdür, Allah ən Böyük­dür, Allah ən Böyükdür. «Bunu bizə tabe edən [Allah] pak və müqəd­dəsdir. [Yoxsa] bizim ona gücümüz çat­mazdı. Şübhəsiz ki, biz Rəb­bimi­zə qayıdacağıq». Allahım! Bu səfərimiz­də Səndən yaxşı­lıq, Allah qorxusu və razı qalaca­ğın əməl diləyirik. Alla­hım! Bu səfərimizi bi­zim üçün rahat et və onun uzaq­lığını bizə ya­xın et. Allahım! Səfərdə dost və ailə­miz üçün hami Sənsən. Allahım! Səfərin ağırlığın­dan, məyus edən mənzərədən, malda və ailədə xo­şa­gəl­məz dəyişik­likdən Sənə pənah aparıram».
Səfərdən qayıdanda isə həmin duanı oxuyub aşağıdakı sözləri də buna əlavə etmək lazım­dır:

[Ayibunə, taibunə, abidunə, li Rabbinə hamidun]

«(Biz) geri dönənlər, tövbə edənlər, ibadət edənlər, Rəbbimizə həmd edənlərik!»[1]