Azan zikrləri
1
Azan eşidildikdə, müəzzinin dedikləri təkrar olunmalıdır. Yalnız:
- [Hayyə alə-s-saləh! – Namaza tələsin!,
- Hayyə alə-l-fələh] – Nicat tapmağa tələsin!
Əvəzinə
- [Lə havlə va lə quvvatə illə billəh] – Qüdrət və güc yalnız Allahdadir!
ifadəsi ilə əvəz edilməlidir.[1]
2
Ərəbcə:
وَأَنا أَشْـهَدُ أَنْ لا إِلـهَ إِلاّ اللهُ وَحْـدَهُ لا شَـريكَ لَـه ، وَأَنَّ محَمّـداً عَبْـدُهُ وَرَسـولُه ، رَضيـتُ بِاللهِ رَبَّاً ، وَبِمُحَمَّـدٍ رَسـولاً وَبِالإِسْلامِ دينَـاً
Oxunuşu:
Və ənə əşhədu ən lə ilahə illəllahu vəhdəhu lə şərikə ləhu və əşhədu ənnə Muhəmmədən abduhu və Rasuluhu. Radiytu billəhi Rabbən, və bi Muhəmmədin rasulən, və bil-isləmi diynən
Tərcümə:
«Mən də şahidlik edirəm ki, Allahdan başqa məbud yoxdur, O təkdir, Onun şəriki yoxdur və şahidlik edirəm ki, Muhəmməd Onun qulu və elçisidir. Allahın Rəbb, Muhəmmədin elçi və İslamın din olduğundan razıyam!»[2] (Bu, müəzzinin şəhadət gətirməyinin ardınca deyilir.[3])
3
Ərəbcə:
اللَّهُمَّ صَلِّ وَسَلِّمْ عَلَى نَبَيِّنَا مُحَمَّدٍ
Oxunuşu:
Allahummə, salli va səllim alə nəbiyyinə Muhəmmədin
Tərcümə:
Allahım! Peyğəmbərimiz Muhəmmədə salavat və salam yetir! [4]
4
Ərəbcə:
اللَّهُمَّ رَبَّ هَذِهِ الدَّعْوَةِ التَّامَّةِ، وَالصَّلاَةِ الْقَائِمَةِ، آتِ مُحَمَّدًا الْوَسِيلَةَ وَالْفَضِيلَةَ، وَابْعَثْهُ مَقَامًا مَحْمُودًا الَّذِي وَعَدْتَهُ [إِ نَّكَ لاَ تُخْلِفُ الْمِيعَادَ ]
Oxunuşu:
Allahummə Rabbə həzihi-d-də’vati-t-təmməti va-s-saləti-l qaiməti əti Muhəmmədəni-l-vasilətə va-l-fadılətə, vəb’ashu məqamən məhmudəni-l-ləzi va’adtəhu] [İnnəkə lə tuxlifu-l-miadi]
Tərcümə:
Bu tam dəvətin və qılınacaq namazın Rəbbi olan Allahım! Muhəmmədə vasitəçilik haqqı və fəzilət ver. Onu vəd etdiyin təriflənən məqama çatdır. [Həqiqətən, Sən vədə xilaf çıxmırsan!] [5]
5
Azan və iqamə arasında özü üçün dua edir. Çünki bu vaxt edilən dua cavabsız qalmır.[6]
-
[1] əl-Buxari, 1/152; Muslim, 1/288.
- [2] Muslim, 1/290.
- [3] İbn Xuzeymə, 1/220.
- [4] Muslim, 1/288.
- [5] əl-Buxari, 1/152. Mötərizədəki sözlər əl-Beyhəqinin əlavəsidir və bu əlavənin isnadı “ceyyid”dir. Bax: Əbdüləziz ibn Baz, «Tuhfətul-Əxyar», səh. 38. [Lakin əl-Albani bu əlavəni “şazz” – zəif hesab etmişdir. Bax: «İrvaul-Ğəlil», 1/261.]
- [6] ət-Tirmizi, Əbu Davud və Əhməd. Bax: «İrvaul-Ğəlil», 1/262.
Azan zikrləri
1
Azan eşidildikdə, müəzzinin dedikləri təkrar olunmalıdır. Yalnız:
- [Hayyə alə-s-saləh! – Namaza tələsin!,
- Hayyə alə-l-fələh] – Nicat tapmağa tələsin!
Əvəzinə
- [Lə havlə va lə quvvatə illə billəh] – Qüdrət və güc yalnız Allahdadir!
ifadəsi ilə əvəz edilməlidir.[1]
2
Ərəbcə:
وَأَنا أَشْـهَدُ أَنْ لا إِلـهَ إِلاّ اللهُ وَحْـدَهُ لا شَـريكَ لَـه ، وَأَنَّ محَمّـداً عَبْـدُهُ وَرَسـولُه ، رَضيـتُ بِاللهِ رَبَّاً ، وَبِمُحَمَّـدٍ رَسـولاً وَبِالإِسْلامِ دينَـاً
Oxunuşu:
Və ənə əşhədu ən lə ilahə illəllahu vəhdəhu lə şərikə ləhu və əşhədu ənnə Muhəmmədən abduhu və Rasuluhu. Radiytu billəhi Rabbən, və bi Muhəmmədin rasulən, və bil-isləmi diynən
Tərcümə:
«Mən də şahidlik edirəm ki, Allahdan başqa məbud yoxdur, O təkdir, Onun şəriki yoxdur və şahidlik edirəm ki, Muhəmməd Onun qulu və elçisidir. Allahın Rəbb, Muhəmmədin elçi və İslamın din olduğundan razıyam!»[2] (Bu, müəzzinin şəhadət gətirməyinin ardınca deyilir.[3])
3
Ərəbcə:
اللَّهُمَّ صَلِّ وَسَلِّمْ عَلَى نَبَيِّنَا مُحَمَّدٍ
Oxunuşu:
Allahummə, salli va səllim alə nəbiyyinə Muhəmmədin
Tərcümə:
Allahım! Peyğəmbərimiz Muhəmmədə salavat və salam yetir! [4]
4
Ərəbcə:
اللَّهُمَّ رَبَّ هَذِهِ الدَّعْوَةِ التَّامَّةِ، وَالصَّلاَةِ الْقَائِمَةِ، آتِ مُحَمَّدًا الْوَسِيلَةَ وَالْفَضِيلَةَ، وَابْعَثْهُ مَقَامًا مَحْمُودًا الَّذِي وَعَدْتَهُ [إِ نَّكَ لاَ تُخْلِفُ الْمِيعَادَ ]
Oxunuşu:
Allahummə Rabbə həzihi-d-də’vati-t-təmməti va-s-saləti-l qaiməti əti Muhəmmədəni-l-vasilətə va-l-fadılətə, vəb’ashu məqamən məhmudəni-l-ləzi va’adtəhu] [İnnəkə lə tuxlifu-l-miadi]
Tərcümə:
Bu tam dəvətin və qılınacaq namazın Rəbbi olan Allahım! Muhəmmədə vasitəçilik haqqı və fəzilət ver. Onu vəd etdiyin təriflənən məqama çatdır. [Həqiqətən, Sən vədə xilaf çıxmırsan!] [5]
5
Azan və iqamə arasında özü üçün dua edir. Çünki bu vaxt edilən dua cavabsız qalmır.[6]
-
[1] əl-Buxari, 1/152; Muslim, 1/288.
- [2] Muslim, 1/290.
- [3] İbn Xuzeymə, 1/220.
- [4] Muslim, 1/288.
- [5] əl-Buxari, 1/152. Mötərizədəki sözlər əl-Beyhəqinin əlavəsidir və bu əlavənin isnadı “ceyyid”dir. Bax: Əbdüləziz ibn Baz, «Tuhfətul-Əxyar», səh. 38. [Lakin əl-Albani bu əlavəni “şazz” – zəif hesab etmişdir. Bax: «İrvaul-Ğəlil», 1/261.]
- [6] ət-Tirmizi, Əbu Davud və Əhməd. Bax: «İrvaul-Ğəlil», 1/262.